Այլ ճշմարտություն չկա այս արևի տակ

Պատրաստ եմ ոտքով շրջել աշխարհը և ամեն հայի սրտին ու մտքին իմ խոսքը հասցնել:
Հիվանդացրել են մեզ՝ ինքներս մեզ չսիրելու և չվստահելու դաժան հիվանդությամբ:
Մարմնական հիվանդությունները չեն բուժվում, եթե ախտը հասել է բջիջներին:
Հոգին զուրկ է բջիջներից, հետևաբար նրա բուժումն ու ապաքինումը լինում է նախ` Աստծո ողորմածությամբ, ապա մարդու բարի կամքով:
Մենք՝ հայերս, ունենք այդ բարի կամքը:
Մենք` հայերս, մեր ներքին էությամբ և բնույթով անմիաբան չենք, մեր պարերը` ձեռք ձեռքի, ուս ուսի, քով քովի են, մեր երգերը` միաձայն են, այսինքն` ոչ բազմաձայն, մենք երգում ենք մեկ մարդու նման, նույն ձայնով, այսինքն՝ համաձայն ենք:
Մեր արյունակցական-հարազատական-ընկերական հարաբերությունները ամենաջերմն ու վստահելին են եղել դարեր շարունակ:

Տարիներ շարունակ իմ հոդվածներում ես ապացուցել եմ, որ մենք՝ հայերս, միակամ և միաբան ազգ ենք։
Մեր մեջ սողոսկել են ու մեր անունից մեզ նսեմացնում են, մեզ վնասում պառակտելով:
Մենք կարող ենք ու պե՛տք է մաքրենք դրսից պատվաստված աղտն ու ախտը:

Մենք նաև հաղթող ազգ ենք: Սակայն մենք ավելի դյուրությամբ ենք հաղթում դրսի թշնամուն, քան ներսի՝ տանու թշնամուն:

Ինչու՞:
Որովհետև ներքին հավատ ունենք հայի՝ մեր հայրենակցի հանդեպ, որ նա չի կարող դավադիր լինել ազգին ու երկրին:

Ավա՜ղ, մեր մեջ սողոսկել են մարդիկ, ովքեր իրենց հոգով ու մտքով ՀԱՅ չեն:

Մենք հո՞ տեսնում և հասկանում ենք դա, ուրեմն զանազանենք նրանց մեզանից և վերադառնանք մեր էությանը՝ մնանք միաբան, հզորացնենք մեր ազգը, մեր հայրենիք – պետությունը:
Այլ ճշմարտություն չկա այս Արևի տակ...

Հ․Գ․

Այս գրառումը կատարել եմ վեց տարի առաջ, և Հայաստանում այս ընթացքում եղավ պարտադրված և պայմանավորված պատերազմ, պարտադրված և պայմանավորված պարտություն, Արցախի 10-ամսյա դաժան շրջափակում, ադրբեջանի սանձազերծած նոր, կայծակնային պատերազմ Արցախում, Արցախի հայարզկում, արցախցիների բռնագաղթ:

Հայաստանի Հանրապետության ինքնիշխան պետության ռազմավարական կարևորության տարածքների և բարձունքների նվիրում թշնամուն, թշնամու ապօրինի պահանջների բավարարում՝ Սահմանադրւթյան փոփոխության խոստումով, Արցախյան խնդրից պաշտոնապես հրաժարվելով, և այնպես, ինչպես Արցախի վերջին նախագահ Շահրամանյանը լուծարեց Արցախի Հանրապետությունը, նիկոլ փաշինյանը Հայաստանի Հանրապետությունը տանում է քաղաքական այնպիսի իրավիճակի, որ պետականության գոյությունը անհամատեղելի լինի Հայաստանի քաղաքական գոյության հետ:
Իսկ ի՞նչ են անում մեր Ազգային անվտանգությունը, իրավապահ մարմինները, քաղաքագետներն ու քաղաքական գործիչները և մեր ժողովուրդը՝ հավաքական իմաստով:

Ոչինչ։
Պարզապես պետական պաշտոնյաները կա՛մ նիկոլ փաշինյանի կատարած հանցագործություններն են անտեսում, իսկ ընդդիմադիր կողմը՝քաղաքագետներ ու քաղաքական գործիչներ, պատմաբաններ, միայն թվարկում են նիկոլի կատարած պետական հանցագործությունները:
Ո՞վ է լինելու պատասխանատուն Հայաստանակործան այս գործողությունների համար: Իհարկե պատերազմի սանձազերծման և դաժանությունների համար պետք է քաղաքական պատասխանատվության ենթարկել այս ամենի համար թշնամի պետություն ադրբեջանին և նրա դաշնակիցներին, և Հայաստանի կառավարության առաջին դեմքին, որը, իր բնորոշմամբ, «պատասխանատու է, բայց մեղավոր չէ․․.»:
Կա՞ իրավագիտության և քրեական տրամաբանության մեջ այնպիսի բան, որ հանցանք կատարած անձը լինի պատասխանատու, կատարի հանցանք, բայց մեղավոր չլինի:
Իրավագետնե՛ր, պատասխանե՛ք իմ հարցին․պատասխանատվություն կրող մարդը, առավել ևս՝ երկրի ղեկավարը, որ պատասխանատվություն է կրում պետության սահմանների պաշտպանությունն ու ժողովրդի անվտանգությունը ապահովելու համար, անընդհատ հիշեցնում է պատերազմով սպառնացող թշնամու հոխորտանքը և հոգեբանական ճնշում է գործադրում ժողովրդի վրա՝ արդարացնելու և՛ իր անգործությունը պաշտպանության հարցում, և՛ թշնամու պահանջները կատարելու պատրաստակամությունը, նա պետական ՀԱՆՑԱԳՈՐԾ Է․

Իսկ հանցագործերին պետք է նախ՝ մեկուսացնել:
Չունե՞նք ԱԱԾ, իրավապահ մարմիններ,
ոստիկանություն, բանակ, որ փորձեն ընդդիմանալ այս կործանմանը:
Ես՝ որպես Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի, պահանջում եմ ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայությունից, իրավապահ մարմիններից և ոստիկաններից անհապաղ կալանավորել ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող անձնավորությանը:

Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ- ԽԱՆՋՅԱՆ
27․03․2025 թ․

Գրող, հրապարակախոս

Հեղինակի նյութեր

• Սյունիքի ենթադրյալ միջանցքը կդառնա անկախ Հայաստանի Հանրապետության վերջը, եթե․․․
• Քաղաքականությունը չի սիրում զգացմունքներ
• Զարթնի՛ր , ա՛զգ իմ, մեզ մտքով կույրն է առաջնորդում
• Բաց նամակ սփյուռքի մեր հայրենակիցներին
• Մինչև ե՞րբ, հա ՛յ պատմաբաններ, դուք մնաք պատմության լուսանցքում
• Ղարաբաղը պետք է Թուրքիային
• Երջանկության համաշխարհային օրն է այսօր
• Հայոց ոսկե ՑՈՐՅԱՆ
• Սթափության ապտա ՞կն էլ մեզ չի սթափեցնում
• Անքննելի են գործերն Աստծո
• ՈՒմ ձեռքում տնտեսական լծակներն են, նրա ձեռքում հայտնվում են քաղաքական լծակները
• Սա սնապարծություն չէ
• Պատմությունը չի ներում ծույլ և անհետևողական ազգերին
• Ժողովրդի ասած՝ տեղ հասանք
• Հայն իր նպատակի իրականացման համար փող չի խնայում
• Մինչև հիմա մենք հետևություններ չենք արել
• Լույս է տեսել Աննա Այվազյանի՝«ՄԱՔԱՌՈՒՄ․ԼԻՆԵ՞Լ,ԹԵ՞ ՉԼԻՆԵԼ» գիրքը
• Մի պտղունց արև
• Պետությունը ազգի պահպանման գրավականն է
• Տարեմուտի խոհեր

Մեկնաբանություններ